poniedziałek, 14 lipca 2014

ROZDZIAŁ 2 - PLANY MIEJSCOWE - ANALIZA TREŚCI, ciąg dalszy

6. Forma architektoniczna obiektów budowlanych.

Dla wielu architektów sposób definiowania w planach miejscowych formy architektonicznej realizowanych obiektów stanowi nie lada problem. Szczegółowe wymagania dotyczące kształtu i nachylenia dachu, wysięgu okapów dachowych, materiałów wykończeniowych, a nawet kształtu i wielkości okien mogą niejednokrotnie stać w sprzeczności również z planami inwestora, szczególnie w kontekście funkcji obiektu.

W niektórych planach miejscowych dopuszcza się odstępstwa od niektórych zasad kształtowania zabudowy, np. dla „budynków o nowatorskich rozwiązaniach architektonicznych, wysokich walorach estetycznych stanowiących o podniesieniu wartości kulturowej miejsca”.

Aranżacja wnętrz budynku biurowego
Kraków, ul. Christo Botewa
Projekt W2 Architekci

Spełnienie jednak wyżej cytowanego warunku jest poddane subiektywnej ocenie urzędnika i w związku z tym jego zastosowanie wymaga podjęcia dużego ryzyka.

Ponadto analiza prawna wskazuje, że cytowany zapis jest niezgodny z prawem, na co wskazuje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 marca 2007 r. (II SA/Kr 1148/07).
Zalecamy więc szczególną ostrożność podczas stosowania tej teoretycznej „furtki” dla projektantów i inwestorów. Może okazać się, że nawet prawomocna decyzja o pozwoleniu na budowę zostanie podważona.

W2 Architekci Piotr Wiśniewski, architekt

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz